ملک وفا

 

===========================

رفتم که برکاری شوم ، مجنونِ دلداری شوم

گراو پسندد جان من ، منصورِ بر داری شوم

مُردم از این بی همرهی ، این دم زدنهای تهی

تاکی به هر روز و شبی ، در بند تکراری شوم

گه عاشقم ، گه فارغم ، پُر بار و گه خالیستم

خواهم که از این شام فنا ، برصبح بیداری شوم

گه گوهری دُردانه ام، گه خوار ، چون ویرانه ام

رفتم که بینم چیستم؟ همراه عیاری شوم !

من کیستم ، من چیستم ؟ من ذ ره ام یا نیستم؟

تا کی براین ما و منی ، پا بند افساری شوم

من لنگ لنگان می روم ، اُفتم به دندان می روم

تا جویم آن میخانه را، چون جامِ سرشاری شوم

من زخمی از جور و جفا ، کس را ندیدم بر وفا

رفتم که در ملک وفا ، زنهارِ سالاری شوم

H.ghavami