وادی عشق

سلام درود به همگی

« وادی عشق »

((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((

این همه قصه ی دل ملتهب از آتش کیست ؟

همچو جان بسته به تن، باز نمایند که نیست

همه پیدا و نهان ، آینه دار رخ اوست 

لیک آغوش دل از وصلت دلدار تهی است

بس غزلها که سرودند به نجوای غمش

کس ندانست که معنای چنین حادثه چیست !

هر که دل داد ربود از کف او صبر و قرار

گویی از منظر او عشق چه رسوا گنهی است

گر نبینی به دل آن خنده ی افسونگر مهر 

وادی عشق کویری است ، نپاییش به زیست

H.GHAVAMI.4.1396